Το ''φουσκωμένο'' έλλειμμα του 2009 και ο Κυριάκος Μητσοτάκης - Σενάρια και εκτιμήσεις

Σε αυτό το κείμενο δεν θα διαβάσεις καμία επιχειρηματολογία που να προσπαθεί να σε πείσει για το εάν το έλλειμμα ου 2009 ήταν τεχνητά φουσκωμένο. Υπάρχουν ένα σωρό κείμενα με λογικούς συλλογισμούς, ατράνταχτα επιχειρήματα, νομικές παραμέτρους, οικονομικά δεδομένα. Υπάρχουν οι υπογραφές όλων ανεξαιρέτως των ελληνικών κυβερνήσεων που αποδέχονται τους αναθεωρημένους αριθμούς του 2009, υπάρχει η EUROSTAT εν τέλει που πιστοποιεί τα μεγέθη καθώς αυτή είναι η δουλειά της.

Ελπίζω μετά από αυτά να μην επιμένεις να πιστεύεις έναν πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που επί ημερών του διορίστηκαν στο Μετρό και στον ΟΣΕ μόνο συντοπίτες τους, ούτε κάποια άλλα απαξιωμένα πρόσωπα που επί μία 5ετία τίναξαν την μπάνκα στον αέρα και την επόμη 5ετία λούφαξαν σε μια γωνιά και τώρα επανεμφανίζονται. 

Σε αυτό το κείμενο επίσης δεν θα διαβάσεις καμία επιχειρηματολογία για την σημαντικότητα της υπόθεσης Γεωργίου και ΕΛΣΤΑΤ καθώς έχει και αυτή αναδειχθεί πολλάκις. Εν συντομία μόνο θα πω ότι όποιος υποστηρίζει ότι οι αριθμοί αλλοιώθηκαν έμμεσα αποδέχεται το κεντρικό αντιμνημονιακό ιδεολόγημα που θέλει την κρίση αποτέλεσμα των μνημονίων και όχι το ορθό αντίστροφο.

Σε αυτό το άρθρο θα διαβάσεις όμως μερικές σκέψεις για το νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πως η στάση του σχετίζεται ευθέως με την πιθανή μελλοντική διακυβέρνηση του τόπου.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, μετά από 10 μέρες όπου το ζήτημα επανεμφανίστηκε μετά από υπερβάλλοντα ζήλο μίας δικαστικού η οποία όλως παραδόξως ενεργεί με βάση τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, δεν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Αντίθετα στελέχη της λεγόμενης καραμανλικής πτέρυγας - που επί μία πενταετία είχαν κρυφτεί καθώς τα αποτελέσματα της δικής τους διακυβέρνησης έφεραν τη χώρα στα βραχια- βρήκαν την ευκαιρία να διακινήσουν ξανά την ίδια μπούρδα συνεπικουρούμενοι από τον σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και την προσδοκία επαναφοράς του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό ως χρυσή εφεδρεία που θα άρει τις αβεβαιότητες της μελλοντικής πορείας της Ελλάδας.

Ας προσπαθήσουμε πρόχειρα να εξετάσουμε τη στάση του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με το θέμα που επανήλθε στο δημόσιο βίο καθώς όπως προαναφέρθηκε κρίνεται μείζονος σημασίας για τη συνέχεια και του ιδίου.

Σενάριο 1ο
Η παγερή αδιαφορία που έχει επιδείξει, το γεγονός πως δεν έχει ενεργά υιοθετήσει αυτήν την προσέγγιση με κάποια θετική δήλωση υπέρ αυτής, το γεγονός πως δεν ποντάρει σε αυτή και δεν τη χρησιμοποιεί στον καθημερινό κομματικό λόγο συνιστά μία ''σκανδαλώδη'' για τα δεδομένα της Νέας Δημοκρατίας αποδοκιμασία. Δεν τοποθετείται άρα δεν υιοθετεί, αποδοκιμάζει έμμεσα. Φαίνεται μάλιστα πως μπλόκαρε ανακοίνωση για το θέμα και πως αυτή του η απόφαση δημιουργεί αντιδράσεις στο κομματικό και στελεχιακό δυναμικό.

Σενάριο 2ο

Δεν τοποθετείται αλλά επιτρέπει έμμεσα στελέχη του κόμματός του, έστω και από άλλη ιδεολογική(;) πτέρυγα να μαζεύουν τα κουκιά για λογαρισμό του κόμματος καθώς ο ίδιος και το προφίλ του απευθύνεται κυρίως σε άλλα ακροατήρια - αυτά που τον ανέδειξαν πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Τέτοια επιχειρήματα δεν είναι αποδεκτά ούτε στέκουν για μεγάλο μέρος όσων ενεργά στήριξαν Κυριάκο Μητσοτάκη διότι το έπραξαν με ακριβώς αντίθετη στόχευση ως έναν πρόεδρο που θα εκσυγχρονίσει το κόμμα και θα το μετατοπίσει σε πιο ευρωπαϊκές και εκσυγχρονιστικές θέσεις. Τα περί αλλοιωμένου ελλείματος επιχειρήματα αφορούν την άλλη Νεα Δημοκρατία, την καραμανλική, την έχουσα στους κόλπους της τους μετέπειτα ΑΝΕΛ, την λαϊκή, την μαζική, την μεταπολιτευτική. Οπότε γιατί να την δυσαρεστήσουμε; Ας πατήσουμε σε δύο βάρκες όπως έκανε κάθε μεταπολιτευτικό κόμμα εξουσίας που σεβόταν τον εαυτό του.

Σενάριο 3ο

Θέλει να αποδοκιμάσει αλλά δεν μπορεί αναλογιζόμενος το εσωκομματικό πολιτικό κόστος. Γνωρίζει πως μπορεί μεν να κέρδισε τον αντιτουριστικο και απαρχαιωμένο Βαγγέλη Μεϊμαράκη σε μία ανοιχτή διαδικασία όμως εκτιμά πως με βάση την ανθρωπογεωγραφία του κόμματός του δεν έχει την ικανή εκείνη πλειοψηφία ώστε να ξεκόψει μια για πάντα με τις θεωρίες για αγρίους. 

Δεν γνωρίζω την απάντηση, ούτε είναι σωστό για έναν πολιτικό αρχηγό να αφήνει να αιωρούνται τέτοια ερωτηματα και να οδηγεί εμάς τους υπόλοιπους σε ψυχολογικές προσεγγίσεις και παραπολιτικά. Κατ' εμέ οφείλει να πάρει θέση και να τελειώσει μια για πάντα με αυτά τα επιχειρήματα. Ενστερνίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως το έλλειμμα αλλοιώθηκε το 2009 -2010 για να μπούμε σε μνημόνιο ή όχι.

Ο μέχρι τώρα βίος του έχει αρκετά σημεία άξια λόγου. Μπορεί να μην ψήφισε το πρώτο μνημόνιο όπως γενναία έπραξε η Ντόρα Μπακογιάννη τότε ( για να τα λέμε όλα) άλλα καταψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο για τη θέση του ΠτΔ αποδοκιμάζοντας άμεσα τη διακυβέρνηση Καραμανλή.

Εκτίμηση

Ο ίδιος και το επιτελείο του δεν θεωρώ ότι πιστεύουν τα περί αλλοίωσης καθώς οι άνθρωποι είναι σοβαροί. Το ζήτημα παίζεται στο πεδίο του πολιτικού κομματικού κόστους καθώς προεδρεύει σε ένα κόμμα καραμανλικό που το 50% και πλέον ψήφισε Μειμαράκη και Τζιτζικώστα.
Κάνει όμως ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ και πρέπει να ειπωθεί.
Υπερεκτιμά την απήχηση του καραμανλισμού στην ελληνική κοινωνία καθώς βλέπει τις αναλογίες στο κόμμα του. Σε επίπεδο κοινωνίας δεν υπάρχει ρεύμα υπέρ του Κώστα Καραμανλή. Κανείς δεν ενδιαφέρεται ούτε για την επαναφορά του προσώπου στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό ούτε πίνει νερό στο τρόπο διακυβέρνησής του.
Εάν το θέλει μπορεί να το τελειώσει εδώ και τώρα με μια δήλωση που θα έλεγε με μετρημένο τρόπο πως αυτά τα σενάρια είναι πλεόν παρελθόν. Ποιοί θα σηκώσουν το ανάστημά τους; Ο Αντώναρος, ο Στυλιανίδης, ο Ρουσόπουλος, ο Βουλγαράκης; Και θα πουν τί; 

Κάθε κρισιακή κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τους αναθεωρημένους αριθούς με σειρά υπογραφών σε μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, συμβάσεις κοκ.

Για αυτό πρέπει να τολμήσει. Να καταφέρει ένα τελειωτικό χτύπημα στις βαρωνίες του κόμματός του που επι χρόνια το κρατάνε δέσμιο φεουδαρχικών αντιλήψεων, κρατισμού, κοτζαμπασισμού και μπαστουνοβλαχιας. Η κοινωνία είναι πιο έτοιμη από ότι φαντάζονται μερικοί. Στις κρίσιμές μάχες θα βρεθεί μετά κόπων και βασάνων μια λογική πλειοψηφία ή σε κάθε περίπτωση αυτή μπορεί να δημιουργηθεί. Να κλείσει τα αυτιά του σε όσους τον συμβουλέυουν να μην σφάξει τις ιερές αγελάδες της παράταξής του επείδη τάχα μου ως κόμμα εξουσίας οφείλει να είναι πολυσυλλεκτικό. Μια τέτοια πολυσυλλεκτικότητα θα υπονομεύσει την ίδια την διακυβέρνησή του και το μέλλον της χώρας.

ΥΓ 1 Θα πεις κανείς και σενα τί σε νοιαζει, εσύ ψηφίζεις κεντροαριστερά. Με νοιάζει και με παρανοιάζει. Με νοιάζει να αποδεχθούμε την αλήθεια, να βρουμε τα πραγματικά αίτια της καταστροφής και όχι να συντηρούμε μύθους και βλακώδη ιδεολογήματα.

ΥΓ 2 ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.