Είδηση : Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανακοίνωσε σήμερα ότι επικυρώνει την υποχρέωση του ελληνικού Δημοσίου να ανακτήσει από Έλληνες αγρότες την παράνομη κρατική ενίσχυση που δόθηκε το 2009 και είχε ύψος 425 εκατομμύρια ευρώ.
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε καταφύγει η Κομισιόν και το αίτημα αναίρεσης της Ελλάδας απορρίφθηκε από την ανώτατη δικαστική αρχή.
Οι ελληνικές Αρχές υποστήριξαν πως είχαν επικρατήσει στη χώρα δυσμενείς καιρικές συνθήκες την αμέσως προηγούμενη χρονιά οπότε δικαιολογούνταν οι επιδοτήσεις. Τότε είχαν καταβληθεί σε περίπου 800.000 αγρότες το σύνολο του ανωτέρω ποσού. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς περί εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς της ελληνικής πλευράς πως λόγω οικονομικής κρίσης δεν επικρατούσαν συνθήκες ομαλής οικονομικής δραστηριότητας και αγοράς στη χώρα, γεγονός που θα επέτρεπε την παροχή κρατικών ενισχύσεων.
Σχόλιο : Όλοι θυμούνται πως η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή με υπουργό γεωργίας τον Σωτήρη Χατζηγάκη έδωσε αυτό το ομώνυμο πακέτο στους αγρότες – ύψους μισού δισεκατομμυρίου ευρώ ώστε να αποφευχθεί το κλείσιμο των εθνικών οδών. Επρόκειτο για μία πεπατημένη οδό διευθέτησης ποικίλων αιτημάτων από επαγγελματικές ομάδες που όμως αθροιστικά οδήγησαν στο τίναγμα της μπάνκας στον αέρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τότε υπουργός γεωργίας ήταν αξιοθαύμαστος αναρριχητής τρακτέρ, όπου ως άλλος μητροπολίτης από άμβωνος διακύρρητε το αλήστου μνήμης σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» . Όταν λοιπόν οι αγρότες ζήτησαν το δεύτερο σκέλος – όλα τα λεφτά- χωρίς καμία δημοσιονομική συναίσθηση και αίσθηση δικαιοσύνης φρόντισε η τότε κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα αιτήματα με τρόπο καταφανώς παράνομο. Η λογική του «άσ’ το για αργότερα» είχε εμποτίσει όλη την τότε κυβέρνηση.
Σε μία βαθύτερη ανάλυση της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου 2004 – 2009 πέραν της χαλαρότητας και της ανευθυνότητας πρέπει να εξετάσουμε σε βάθος και συνολικότερα τις επιλογές της. Μια πρώτη παρατήρηση είναι πως στην προσπάθεια επαναφοράς της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση ο Κώστας Καραμανλής θέλησε να δημιουργήσει μια νέα κοινωνική συμμαχία απέναντι σε εκείνη του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ μέσω του μοντέλου ενός εσωστρεφούς κορπορατισμού είχε 3.000.000 ψήφος σχεδόν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Για να κερδίσει ο Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε σε εκείνα τα τμήματα που δεν ήταν προνομιακοί συνομιλητές του ΠΑΣΟΚ ( βλέπε συγκέντρωση πόρων στην Αττική, στις υπηρεσίες, στα μεγάλα έργα) πως θα άρει την «αδικία» υπέρ τους. «Αναγκάστηκε» να δώσει χρήμα χωρίς όμως ταυτόχρονα να περιορίσει δαπάνες σε κράτος, προμηθευτές δημοσίου, ευρύτερο δημόσιο τομέα ώστε να μην εκτροχιάσει τη χώρα δημοσιονομικά. Συνέχισε με λίγα λόγια να είναι γενναιόδωρος με το κοινωνικό-επαγγελματικό-οικονομικό σύστημα του ΠΑΣΟΚ ( εσωστρεφής κορπορατισμός : δημόσιο, μεγάλες εταιρείες, προμηθευτές δημοσίου, ανώτερη δημοσιοϋπαλληλία) και ταυτόχρονα μοίρασε χρήμα και σε όσους εντάχθηκαν στην νέα συμμαχία ( αγρότες, μικρομεσαίους επιχειρηματίες – φοροαποφυγή, ελεύθερους επαγγελματίες κλπ). Δεν τόλμησε να κάνει τις μεταρρυθμίσεις ώστε να απελευθερώσει την αγορά, να περιορίσει την κρατική παρέμβαση, να μικρύνει και να εξορθολογίσει το κράτος ώστε το πλεόνασμα που θα προέκυπτε από αυτές τις πολιτικές με δική του πολιτική απόφαση να τα κατεύθυνε προς εκείνα τα τμήματα που ήθελε. Διάλεξε το εύκολο και ταυτόχρονα καταστροφικό δρόμο του υπερδανεισμού καθώς αντί να δράσει αποφάσισε να ταΐσει ( σχηματικά) δύο στόματα.
Αποτέλεσμα η τραγικός εκτροχιασμός της χώρας το 2009 με έλλειμα στο 15,3% του ΑΕΠ, αδυναμία δανεισμού και την Ελλάδα στη χειρότερη μεταπολεμική κρίση του ανεπτυγμένου κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου