Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Για τον δήμο Παύλου Μελά

Διαπιστώνω ότι λόγω της οικονομικής κρίσης κινδυνεύουμε να υποστούμε ακόμη μία αρνητική συνέπεια, μέσα στο πλήθος των υπολοίπων. Και η διαπίστωσή μου αυτή αφορά τον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - που θεωρητικά θα μπορούσε να σταθεί ανάχωμα στην πλημμυρίδα των συνεπειών της κρίσης που μας πλήττει. Η δυνατότητα βέβαια αυτή θα υπήρχε εάν η Τ.Α εμφάνιζε χαρακτηριστικά ποιοτικότερα της κεντρικής διοίκησης, εάν υπηρετούνταν από πολιτικό προσωπικό καλύτερο από αυτό του κεντρικού πολιτικού συστήματος.

Ο κίνδυνος στον οποίο αναφέρομαι είναι ο εξής. Λόγω της οικονομικής δυσπραγίας του κράτους πολλές αδυναμίες των δημοτικών διοικήσεων ( έλλειψη σχεδίου, ικανού πολιτικού προσωπικού, πολιτικής βούλησης) να αποδοθούν στη γενικότερη κατάσταση. Η μεταφορά και η αποποίηση ευθυνών ελοχεύει όπου απουσιάζει το ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Φωτορεαλιστική απεικόνιση του μητροπολιτικού πάρκου
στο πρώην στρατόπεδο Παύλου  Μελά
Στην περίπτωση του δήμου Παύλου Μελά όπου διαμένω, διαπιστώνω το εξής. Η ύπαρξη ενός επικοινωνιακού δημάρχου- του Διαμαντή Παπαδόπουλου αποκρύπτει προς ώρας τις εμφανείς αδυναμίες του σχήματος που διοικεί σήμερα τον δήμο. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ. Η παράταξη με επικεφαλής τον ίδιο έχει ένα σοβαρό πολιτικό μειονέκτημα. Κατά την προσωπική μου κρίση είναι συνονθύλευμα απόψεων και ιδεών, με περίεργη και ανοίκεια ανθρωπογεωγραφία που μάλλον δύσκολα θα μπορέσει να υπηρετήσει ένα συνεκτικό σχέδιο για την πόλη - εάν υποθέσουμε ότι υπάρχει τέτοιο. Συνυπολογίζοντας τις υπαρκτές δυσκολίες λόγω μεταρρύθμισης του Καλλικράτη και την στενότητα πόρων - το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.

Βέβαια όπως προείπα η ικανότητα του δημάρχου να ελίσσεται από το γενικό στο ειδικό, από την μεγάλη εικόνα στην περιπτωσιολογία ( one man show) προς ώρας αμβλύνει τις εγγενείς αυτές αδυναμίες. Είναι χαρακτηριστικό του λόγου του -που μου έχει κάνει εντύπωση ομολογουμένως- η χρήση λέξεων και εννοιών όπως '' νέα οικονομία'' , '' τόξο δυτικών συνοικιών'' . Φαίνεται πως έχει δει και αξιολογήσει την μεγάλη εικόνα - αλλά αν τον παρακολουθήσει κανείς συστηματικά αντιλαμβάνεται πως το κάνει εργαλειακά. Είναι το όχημα διαφυγής του από τον έλεγχο και από την πολιτική αδυναμία της παράταξης της οποίας ηγείται.

Βέβαια θα αντιτείνει κανείς ότι η Τ.Α είναι κατεξοχήν χώρος συγκλίσεων και προγραμματικών συμφωνιών που οφείλει ( και μάλλον αυτό θα γίνει εκ των πραγμάτων) να αποκοπεί από τον άμεσο κομματικό εναγκαλισμό. Θα συμφωνήσω αρκεί να συντρέχουν δύο προϋποθέσεις. Πρώτον ύπαρξη συνεκτικού σχεδίου υψηλών προδιαγραφών λόγω αλλαγής μεγεθών ( νέος δήμος, μεγάλος, ιδιαιτερότητες) και λόγω οικονομικών δεδομένων και δεύτερον ύπαρξη ανθρώπων με παρεμφερείς τοποθετήσεις και ιδεολογικές αφετηρίες ώστε να επιτυγχάνεται μια υποτυπώδης συνοχή. Την δεύτερη προϋπόθεση θα μπορούσε να την παραλείψει κανείς εάν συνέτρεχε η πρώτη. Θα έλεγε κανείς ότι η δημιουργία ενός συνεκτικού προεκλογικού προγράμματος μέσα από προγραμματική σύγκλιση δεσμεύει  τα μέλη της παράταξης ακόμη και αν προέρχονται από εντελώς διαφορετικούς πολιτικούς κόσμους ( όχι κομματικούς απλά). 

Αντί όμως να συντρέχει έστω η πρώτη προϋπόθεση έχουμε να κάνουμε με την επιτομή του διακηρυκτικού πολιτικού λόγου. Γενικότητα, αφαιρετική σκέψη, wishful thinking και Άγιος ο Θεός ( αυτό με τον '' Άγιο Θεό'' οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ το αντιλαμβάνονται καλύτερα).

Τέλος κλείνοντας αυτήν την πρώτη μου παρέμβαση για τα διοικητικά του δήμου Παύλου Μελά έχω να τονίσω κάτι επιπλέον. Μου κάνει εντύπωση πώς άνθρωποι - μεταξύ των οποίων και ο νυν δήμαρχος - που βρίσκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε υψηλές θέσεις της αυτοδιοικητικής πυραμίδας εδώ και μία εικοσαετία, σήμερα ανακαλύπτουν λάθη, εγκλήματα, παραλείψεις και αστοχίες χωρίς ίχνος αυτοκριτικής. Για παράδειγμα διαβάζω στην ιδρυτική διακήρυξη της παράταξης του δημάρχου

 "Την σημερινή κατάσταση των επιμέρους δήμων μας , από τον τρόπο διοίκησης των σημερινών δημάρχων όπου τίποτε δεν κατανόησαν, τίποτε δεν προέβλεψαν, τίποτε δεν προετοίμασαν και τίποτε δεν έλυσαν. Αντίθετα με την ανενέργεια και τις αποφάσεις τους:
επιβάρυναν το περιβάλλον (ΔΙΑΝΑ, ΤΙΤΑΝ, μολυσμένο νερό),
καθυστέρησαν την επίλυση του προβλήματος της σχολικής στέγης,
απαξίωσαν τα ευρωπαϊκά προγράμματα( ΕΣΠΑ, ολοκληρωμένα, κ.α)
και δεν αξιοποίησαν τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου." 
την στιγμή που ο ίδιος έχει υπηρετήσει τον τόπο ...
''Η ουσιαστική εμπλοκή του με τα κοινά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση ξεκίνησε το 1985, χρονιά κατά την οποία εκλέχτηκε συνοικιακός σύμβουλος στο Δήμο Σταυρούπολης.
Το 1987 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας στη διοίκηση του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Σταυρούπολης.
Το 1990 εξελέγη για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό «ΑΝΑΝΕΩΣΗ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ» του Δημάρχου Σπύρου Μπαρούτα. Επανεξελέγη δημοτικός σύμβουλος για δύο ακόμη τετραετίες (1994 και 1998) με τον ίδιο συνδυασμό. Κατά τη διάρκεια της δωδεκαετούς του θητείας ανέλαβε διάφορες υπεύθυνες θέσεις:
· Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Τοπικής Ανάπτυξης Σταυρούπολης από το 1992 έως το 1998.
· Αντιδήμαρχος,υπεύθυνος για θέματα προγραμματισμού και ανάπτυξης καθώς και για θέματα τεχνικού προγράμματος και κοινωνικής πολιτικής, κατά διαστήματα από το 1992 έως και το 2002. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με θέματα πολεοδομικού σχεδιασμού, έργων υποδομής, προστασίας του περιβάλλοντος και αναπτυξιακών προγραμμάτων.
· Υπεύθυνος για τις Ευρωπαϊκές δράσεις του Δήμου Σταυρούπολης σε θέματα πολιτισμού, περιβάλλοντος, εκπαίδευσης, απασχόλησης και κοινωνικής μέριμνας (URBAN, EUROPAN 4, OUVERTURE-ΠΡΑΣΙΝΗ ΔΡΑΣΗ Ι, ΙΙ, TERRA).
Το 2002 εξελέγη Δήμαρχος με την Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών''   ( ΕΔΩ και ΕΔΩ τα σχετικά αποσπάσματα)
Βέβαια από την άλλη οφείλω να ομολογήσω πως έχει πολιτικό αισθητήριο, έχει επικοινωνιακή δεινότητα για γενικότερα είναι πολιτικός. Δυστυχώς όμως αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αποτελούν εχέγγυα για επιτυχή αποτελέσματα. Σίγουρα είναι νωρίς ακόμη για κρίσεις και συμπερασματικές προσεγγίσεις. Οφείλουμε να εξετάσουμε την πορεία και το έργο του ελπίζοντας τα καλύτερα για την πόλη μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου