Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Kαλό σενάριο

Το παρόν δημοσιεύτηκε στην ενημερωτική ιστοσελίδα KilkisToday.gr

Το έλλειμμα της χώρας πέρα από δημοσιονομικό, είναι και έλλειμμα αξιοπιστίας. Σε αυτά, συνυπολογίζοντας το έλλειμμα ολοκληρωμένου σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης εξηγείται το έλλειμμα ελπίδας. Υπάρχει ανάγκη ενός καλού σεναρίου. Ενός σεναρίου που θα αφήνει κάποιες αμυδρές έστω ελπίδες.

Ενα καλό σενάριο για την ελληνική υπόθεση πρέπει άμεσα να εμφανιστεί. Να δημιουργήσει μία προσδοκία, μία αίσθηση συστράτευσης λόγω του ορατού πλέον στόχου. Σε διαφορετική περίπτωση θα χαθούμε μέσα σε καπνογόνα, δακρυγόνα, κλειστούς δρόμους και απεργίες. Μόνον ένας εφικτός και ορατός στόχος είναι ικανός να περιορίσει τις αντιδράσεις. Όμως τί θα μπορούσε να αποτελεί για την Ελλάδα ένα καλό σενάριο;

Πρώτα από όλα – καλό σενάριο δεν μπορεί να σημαίνει επιστροφή στις δαπάνες, τον τρόπο ζωής και τα επίπεδα κατανάλωσης προ του 2009. Επίσης, καλό σενάριο δεν μπορεί να σημαίνει αναπαραγωγή του ίδιου μοντέλου παραγωγής, του ίδιου πολιτικού και κομματικού συστήματος. Άρα το όποιο καλό σενάριο είναι συνηφασμένο με μεγάλες αλλαγές που ανατρέπουν μεταπολεμικές και μεταπολιτευτικές βεβαιότητες.

Σε παρόντα χρόνο καλό σεναρίο για την χώρα είναι το εξής. Ομαλή συνέχιση της χρηματοδότητσης όσο αδυνατούμε να βγούμε στις αγορές, συμφωνία για πακέτο στήριξης αναπτυξιακής στόχευσης ( ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ – μηδενισμός ελληνικής συμμετοχής στο ΕΣΠΑ ). Μεσοπρόθεσμα, καλή εξέλιξη θα ήταν μια συνολική λύση για το πρόβλημα του ευρωπαϊκού δημοσίου χρέους με πάγιες ρυθμίσεις που θα ξεπερνάνε την σημερινή συγκυρία. Βέβαια αυτό απαιτεί βήματα προς την πολιτική ενωποίση της Ε.Ε άρα ίσως χρειαστεί κάποιος χρόνος. Όμως αν σκεφτούμε τα βήματα που έγιναν αυτά τα δύο χρόνια λόγω του έκτακτου, τότε θα αντιληφθούμε πως η εξέλιξη οδηγεί εκεί. Σε κάθε περίπτωση το καλό σενάριο για την Ελλάδα είναι με Ευρώ στα χέρια, εντός Ε.Ε, με αυξημένη αξιοπιστία και με κάποιου είδους επαναδιαπραγμάτευση των όρων. Βέβαια όλη αυτή η παρτίδα σκάκι που παίζεται διεθνώς απαιτεί υπομονή. Η χώρα δεν πρέπει να αυτοκτονήσει.

Όμως πέραν των εξελίξεων στα ευρωπαϊκά φόρα υπάρχει πολύ δουλειά που πρέπει να γίνει εδώ. Να γίνουν επιτέλους αυτές οι μεταρρυθμίσεις που εκρεμμούν από το 2001, να μοιραστούν τα φορολογικά βάρη πιο δίκαια, να περιοριστούν οι σπατάλες και να αυξηθεί η παραγωγικότητα. Κεφαλαιώδους σημασία σε αυτή την προσπάθεια είναι να διατηρηθεί το κοινωνικό κράτος πρόνοιας με κάθε τρόπο. Έστω περιορισμένο, σαφώς πιο εξορθολογισμένο και σίγουρα πιο αποτελεσματικό. Στην γνωστή παροιμία ‘’συν Αθηνά και χείρα κίνει’’ τον ρόλο της Αθηνάς τον έχει η Ε.Ε αλλά η χειρ παραμένει δική μας.

Συνοψίζοντας πρέπει να δωθεί το μήνυμα ότι μπορούμε. Ότι υπάρχουν πιθανότητες επιτυχίας βάσιμες. Ότι συμμαζεύοντας τα του οίκου μας θα μπορέσουμε να ζητήσουμε, να επαναδιαπραγματευτούμε ακόμα και να απαιτήσουμε. Είμαστε από την άλλη ανυπόμονοι. Είμαστε όλοι παιδιά του ‘’εδώ και τώρα’’. ‘’Εδώ και τώρα Αλλαγή’’ είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου – ‘’εδώ και τώρα αλλαγές’’ είναι το σύνθημα του καιρού μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου